Φορτηγό general cargo, κουβέρτα με βαριά αρματωσιά, δύσκολη με μπίγες και γαϊδάρα στο μέσον. Αμπάρια Mac gregor ταλαιπωρημένα απ την χρήση. Ανθ/ρχος τότε εκτελών χρέη γραμματικού.
Μπροστά στον καθρέπτη οι καμπίνες των αξιωματικών, αμέσως μετά διάδρομος εγκάρσιος και ακολούθως αριστερά ο χώρος της κουζίνας με πόρτες πάντα ανοιχτές. Ο μάγειρας Ζακυνθινός θυμάμαι σοβαρός, τυπικός μεγάλος άνθρωπος και λιγόλογος. Είχε κάνει σε ποστάλια παλιά. Ο βοηθός του ο Αχμέτ απ' την Ροδόπη καταγόμενος και Έλληνας πολίτης, όπως και άλλοι σε κουβέρτα και μηχανή. Τυπάκος κοντόχοντρος, σκουρόχρωμος και μάτια μικρά βυθισμένα λες στο πρόσωπο,αεικίνητα. Η φάτσα του μου θύμιζε έντονα Σπίθα απ' τον μικρό ήρωα! Μεγάλο το εύρος της παλίρροιας στο συγκεκριμένο λιμάνι. Ο κόσμος της κουβέρτας stand by καθε λίγο φερμα - κάλμα κάβους να κρατιέται το βαπόρι κολλημένο σταθερά στον ντόκο.
Δεν του ρχόνταν η όλη κατάσταση του Αχμέτ, μέσα - έξω ακουμπισμένος στα ρέλια να κοιτάει αμήχανα κι' ανήσυχα. Κάποια στιγμή με πλησίασε κι' όλο απορία με ρωτάει.
- Καπταν Χρήστο αφού φορτώνουμε γιατί σηκώνεται το καράβι; Τι να του εξηγήσω, άντε να χωρέσει το μυαλό του την άμπωτη και πλημμυρίδα κι έτσι αυθόρμητα το πέταξα.
- Ξέρεις τι φορτώνουμε ρε; φελλούς έχουν τα κιβώτια, τι κάνει ο φελλός μέσ το νερό; Πείστηκε και περιχαρής έτρεξε στην κουζίνα να το ανακοινώσει στον μάγειρα. Ακολούθησα διαισθανόμενος οτι κάτι καλό θάσπαγε την μονοτονία μου!
Ίσα που πρόλαβα να σκύψω, το μπρικοκατσάρολο βαρύ αφού έσκασε πρώτα στο κοντοκουρεμένο κεφάλι του, ξυστά πέρασε κι' από το δικό μου!