Στη σιωπή των κυκλάμινων
άκουσα το ξάφνιασμα της απορίας
κραυγή απόγνωσης
-πώς βογκάνε τα σπλάχνα του νησιού;
-σεισμός άραγε;
Στιγμές ζωής-θανάτου
αγκαλιασμένοι στο αιώνιο όνειρο
Πώς να σκεπάσει το φθινόπωρο
τη θλίψη της απουσίας…
Δάκρυα λευκών κρίνων της μοναξιάς
ρουμπινιές χάντρες της ροδιάς
πλέκουν πέπλο με την αλμυρή αύρα
της θάλασσας
συνοδεύουν
τον άδικο χαμό της εφηβείας
τον έρωτα
που δεν πρόλαβε ν΄ ανθίσει
Πίνακας ζωγραφικης Κούλα Καραμηνά Πόθου
