Λογοτεχνικό Εργαστήρι «Ηδύλη»

Αποστρεφόταν την αρρώστια και την αδυναμία, τόσο όσο και την αδικία ή την ατιμία. Δεν άντεχε να έχει την ανάγκη των άλλων, να μη μπορεί να αυτοδιαχειρίζεται.

Δεν πίστευε κιόλας πως μπορούσε να υπάρξει άλλος που... «να τα κάνει καλύτερα» από κείνον. Κανείς που να 'χει δουλέψει όσο ο ίδιος, κανείς που να 'χει χορέψει τόσο πολύ, να 'χει τραγουδήσει για «δυο μικρά χειλάκια βελουδένια», να 'χει τρυγήσει τόσο καλά μοσχάτα σταφύλια, να 'χει μαζέψει τόσες χαμάδες, να έχει οργώσει τα πατρογονικά χώματα, πιο σωστά...

Περισσότερα...

… Μη ξεχάσεις τίποτε, πόση τέχνη αφήσαμε σε κείνο το σπίτι που πρωτοκάναμε έρωτα, στους φορτισμένους τοίχους ,στα πνιγερά θεμέλια και πόση πήρα μαζί μου κρυμμένη μέσα στο σκισμένο μου πουκάμισο, μέσα σε κάθε απόμακρο βήμα απ΄ το θάνατο μαζί σου.

Περισσότερα...

Ξυπνούν ή κοιμούνται; Δεν ξέρουν πια. Σα να βυθίζονται στην ανυπαρξία, μόνο που όλο αυτό έχει πόνο, πολύ πόνο. Σκληρό πάλλευκο φως διαπερνά τα βαθουλωμένα κλειστά βλέφαρα. Ήχοι αναπνευστήρα και ιατρικών μηχανημάτων, ο αδύναμος χτύπος της καρδιάς, η διασωλήνωση, η φωνή που δε λέει να βγει, οροί και ενδοφλέβιες. Σκηνικό απομόνωσης, σαν από ταινία τρόμου ή της πιο νοσηρής επιστημονικής φαντασίας. Ένας μοχθηρός, απροσπέλαστος εχθρό και μια διαρκής μάχη για όλη την ανθρωπότητα που βιώνει τον αόρατο εφιάλτη, σε πολλά κύματα.

Περισσότερα...

Στη σιωπή των κυκλάμινων

 άκουσα το ξάφνιασμα της απορίας

 κραυγή απόγνωσης

Περισσότερα...

Ο δρόμος δεν φαίνεται πια. Η λευκή διακεκομμένη γραμμή έχει σβήσει, θαρρείς, από τα πέλματα χιλιάδων ανθρώπων. Πέλματα που περπατούν όλα προς την ίδια κατεύθυνση.

Περισσότερα...

Πυκνώνουν και πάλι πάνω από την Ελλάδα τα εκ Εσπερίας νέφη.

Περισσότερα...

Κοίτα, εγώ… από πάντα δεν άντεχα τις φιοριτούρες. Τα περιττά λόγια, τις άσκοπες κινήσεις, τον χαμένο χρόνο, τους φαντεζί ανθρώπους.

Περισσότερα...

Όταν ο χάρος οσμίζεται σεισμό, κρύβεται πίσω απ’ τους γερασμένους τοίχους.

Περισσότερα...

Κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και κλείνει ο ενιαύσιος κύκλος των μνημοσύνων της απώλειας εκείνου που οι θνητοί το λένε ζωή….

Περισσότερα...

Ο μικρός μας αδελφός έμοιαζε του σκοτωμένου θείου. Είχε τη μελαχρινάδα και τα ματόφρυδα.

Περισσότερα...